Kościół św. Antoniego z Padwy w Knurowie

Budowla ta została wzniesiona w 1908 roku, z pierwotnym przeznaczeniem jako zakładowa cechownia prochowni. Po tragicznych eksplozjach, które miały miejsce w latach 1920 i 1921, regularne nabożeństwa zaczęto odprawiać w tej cechowni od 1921 roku, z udziałem księdza Pawła Staffy z Wilczy. Dwa razy w miesiącu wierni mogli uczestniczyć w mszach.

Od 1927 roku, szereg niedzielnych mszy świętych oraz innych nabożeństw liturgicznych przeprowadzali duchowni z kościoła św. Wawrzyńca, a później z kościoła świętych Cyryla i Metodego w Knurowie. Ważnym wydarzeniem było nabycie ołtarza w 1930 roku, który stworzony został przez artystę Pawła Keisera z Rybnika.

W 1936 roku zrealizowano dodanie zakrystii do kaplicy. Kolejne istotne zmiany zaszły w 1966 roku, kiedy to erygowano stację duszpasterską przy kościele, której pierwszym rektorem został ksiądz Tadeusz Milik. W latach 1968–1969 przeprowadzono modernizację ołtarza głównego, w zgodzie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II, co wiązało się z demontażem poprzedniego ołtarza głównego oraz dwóch bocznych.

W dniu 6 marca 1981 roku przy kościele została erygowana parafia pod wezwaniem św. Antoniego z Padwy, co stanowiło kolejny ważny etap w historii tej świątyni.